Jungkook x you -The Promise- - นิยาย Jungkook x you -The Promise- : Dek-D.com - Writer
×

    Jungkook x you -The Promise-

    ผู้เข้าชมรวม

    899

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    8

    ผู้เข้าชมรวม


    899

    ความคิดเห็น


    13

    คนติดตาม


    34
    จำนวนตอน :  4 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  10 เม.ย. 62 / 22:57 น.
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    -The Promise-






    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
















    Jeon Jungkook




    &




    You


















         'พี่แกล้งหนูอ่า หนูจะฟ้องออมม่า'


         ‎'ฮ่าๆๆ แกล้งนิดเดียวเอง ไม่งอแงนะคะ'


    .
    .
    .
    .
    .


         'พี่จะไปไหน.. อย่าไปเลยนะ อยู่เล่นกับหนูที่นี่แหละ ฮืออๆๆ อย่าไป! อย่าไปนะ'


         ‎'เดี๋ยวพี่จะกลับมาเล่นด้วยนะ อย่างอแง เป็นเด็กดี ห้ามดื้อ ตั้งใจเรียน ทำตามที่พี่บอก แล้ววันนึง..พี่จะกลับมานะ'


         ‎'สัญญาก่อนสิ..'


         ‎'อื้ม สัญญา^^ ไปแล้วนะ บ๊ายบาย..'











         เฮือก!!!  
         ‎เสียงสะดุ้งตื่นอันเหนื่อยหอบของร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงนุ่มสีฟ้าอ่อนๆ พลางค่อยๆลืมตาขึ้นมองไปยังเพดานสีขาวสะอาดที่มีไฟสีส้มอันพร่ามัวสาดส่องไปทั่วบริเวณห้องของหญิงสาว ความเงียบปกคลุมไปทั่วห้อง มีแค่เสียงสะอึกสะอื้น ก่อนจะมีน้ำใสๆหลั่งรินไหลออกมาจากดวงตาคู่สวยของร่างบาง ความรู้สึกอัดแน่นจนถึงก้นบึ้งของหัวใจดวงน้อย จนต้องระบายมันออกมาในรูปแบบที่เราเรียกว่า..น้ำตา








         "ฮึก...ไหนบอกว่าจะกลับมาหากันไง โกหก.."






         ทุกๆครั้งที่คุณฝันถึงเรื่องราวที่ผ่านมาในวัยเด็ก ก็ไม่เคยฝันถึงใครเลย..นอกจากพี่ชายหนึ่ง คนที่แสนดี คนที่คอยดูแล คอยปกป้อง คอยเป็นที่พึ่งพา ปลอบใจยามที่คุณโดนคุณแม่ของคุณตี


         ‎เขาเป็นคนที่ดีมากๆ ดีสะจนคุณคิดว่าถ้าเราสองคนโตเมื่อไหร่ คุณจะแต่งงานกับพี่เขา แต่แล้ววันหนึ่ง.. ในวันที่เรากำลังนั่งก่อปราสาททรายอยู่ที่สนามเด็กเล่น คุณแม่ของพี่เขาก็เรียกเขากลับบ้านไป โดยที่คุณนั้นยังไม่ทันได้สังเกต เพราะมัวแต่สนุกกับการกอบโกยกองทราย พอรู้สึกตัวอีกที พี่เขาก็หายไปแล้ว... 


         ‎เสียงร้องไห้ฟูมฟายของคนตัวเล็กดังไปทั่ว มือที่แปดเปื้อนเม็ดทรายก็คอยปัดน้ำตาจนแก้มเลอะไปหมด แต่แล้วความรู้สึกอบอุ่นบนใบหน้าก็เกิดขึ้น มือเล็กๆของอีกฝ่ายกอบกุมพวงแก้มย้วยขึ้นมา พลางใช้เรียวนิ้วปัดเศษทรายออกให้ รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของคนตัวเล็กอีกครั้ง ก่อนจะโผเข้ากอดคนตรงหน้าเอาไว้แน่น


         คุณยังจำได้ดีทุกความรู้สึก จำได้แม้กระทั่งคำสัญญาที่พูดในวันนั้น ว่าพี่เขาจะกลับมาอีกครั้งในวันหนึ่ง.. แล้วมันวันไหนกันล่ะ ต้องอีกนานแค่ไหนกัน ตอนนี้จะโตแค่ไหนแล้วนะ คงจะสูงโปร่งเลยใช่มั๊ย คงเป็นหนุ่มหล่อของสาวๆไปแล้วล่ะมั่ง ถึงได้ลืมคำที่พูดไว้น่ะ













         'คงลืมไปแล้วล่ะสิ่ แต่หนู...ไม่เคยลืมเลยนะ'





















    ###อันยองงงง ไรท์คัมแบ็คแล้วค่ะ เนื่องจากปิดเทอมเรียบร้อย หวังว่าจะสนุกนะ วันนี้มาเปิดเรื่องไว้ ยังไงก็จะรีบแต่งรีบลงนะคะ อย่าลืมกดติดตาม กดให้กำลังใจและคอมเมนต์น้าา 
    B
    E
    R
    L
    I
    N
    ?
    นิยายแฟร์ 2025

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น